Sex Pistols Biyografi

Konu: Sex Pistols Biyografi Çarş. Ara. 05, 2007 2:31 am

Sex Pistols, efsanevi punk topluluğu, 1975 yazında Malcolm McLaren önderliğinde bir araya geldi. Bir süre "Swankers" olarak tanınan topluluk, şarkıcı Wally Nightingale'in katılımıyla "Sex Pistols" ismini aldı. Gitarda Steve Jones (3 Mayıs 1955 d.), davulda Paul Cook (20 Temmuz 1956), bas gitarda Glen Matlock (27 Ağustos 1956) ve vokalde Johhny Rotten (31 Ocak 1956) çekirdek kadroyu oluşturuyorlardı.

1976'ya gelindiğinde Sex Pistols Londra ve civar kentlerde ara sıra sahne alıyor, McLaren'in gençlere bir hediye olarak tanımladığı, dikilmiş dağınık saçlar, yırtık giysiler ve çengelli iğnelerle süslenmiş hayranları gittiği yerlere peşi sıra sürüklüyordu. Topluluğun gezileri şiddet ve vahşetle özdeşleşmişti, saldırganlık gözüne cam kırıkları batmasıyla kör olan bir kızın da zarar gördüğü "100 Club Punk Rock Festival"da zirveye ulaşmıştı. Ancakne bu kötü şöhret ne de ertesi sene EMI Records'dan çıkan "Anarchy In The UK" 45'liği grubun çalışmalarını sekteye uğrattı.

İlk 45'likleri olan "Anarchy In The UK" açılışında Rotten'in alay dolu kahkahasından, son saniyelerine kadar tam bir punk parçasıydı. Sex Pistols "London Weekend Television's Today" programında da yayımlanmasıyla çok daha büyük başarılara imza atacaklarını umuyor muydu bilinmez ama televizyon onlara sadece zarar verdi; ertesi gün gazete manşetlerinde yayına küfür bile edildi. Bununla da kalmadı "Anarchy" turnesi makaslandı, gitmeyi planladıkları bir çok yere gidemediler; 45'lik ise dağıtım sorunları, toplama emirleri ve yasaklamalarla dinleyenlere ulaşamadı, bu da tartışmaları artırdı, ortamı daha da elektriklendirdi. Yine de listelere girmeyi ve uzunca bir süre listede kalmayı başardı. Çok geçmeden grubun reklamları kesildi, kadroda da bir değişikliğe gidildi. Matlock ayrıldı, yerine 1977 Şubat'ında efsanevi Sid Vicious (10 Mayıs 1957 d.) geldi.

Bir ay sonra A&M Records ile masaya oturuldu ancak sözleşme bir hafta sürdü. Bu belki de A&M Records'un en büyük hatası idi. Virgin Rec.'a dahil olan Sex Pistols ikinci 45'likleri olan "God Save The Queen"i çıkardı. İngiliz milliyetçiliğinin tam kalbine saplandı bu çalışmaları, üstelik çıktığı sıralarda da Kraliçe'nin kutlama şenlikleri düzenleniyordu. Bir günlük radyo yasağı çalışmanın başarısından fazla bir şey eksiltmedi. New Musical Express listesinde birinciliğe, resmi listelerde ise ikinciliğe yükseldi (bazı yorumcuların parçanın listelere girmesine engel olabilmek için ellerinden geleni yapmasına rağmen). Sex Pistols'ın yaptıklarına kızan aşırı Kraliyetçiler onlara gördükleri yerde taşlarla, sopalarla saldırıyorlardı.

Üçüncü 45'likleri çoğu ayrılan Matlock'a ait olan "Pretty Vacant" ile çıkmış oldu; bu çalışmanın bir özelliği de topluluğun en kolay bulunabilen çalışması oluşuydu. İlk On'da da başarı gösteren çalışmayı "Holidays In The Sun" izledi. Tartışmalar yaratan ismiyle ilkalbümleri çıktı: "Never Mind The Bullocks, Here's The Sex Pistols". İngiltere listelerine bir numaradan girdi ve rock müzikte bir kilometre taşı olarak kabul gördü. Aslına bakılırsa albüm ne kadar iyi olursa olsun, eski çalışmalardan oluşuyor olması, yeni fikirler üretilemediğini akla getiriyor. Sex Pistols'ın öyküsünü filme dökmek için gösterilen yarım yamalak çabalar topluluğa büyük zaman kaybına neden oldu. Aynı şekilde başarısız bir Amerika turnesi girişimi topluluğun zaten sarsılmış olan kariyerine büyük darbe vurarak zarar verdi. '78'in başlarında Rotten, San Francisco'daki turnenin katılacağı son turne olacağını ve gruptan ayrılacağını duyurdu. Menajer McLaren'e göre ise kovulmuştu.

McLaren aynı zamanda Sex Pistols'ı Brezilya'ya, tren soyguncusu Ronnie Biggs ile birlikte filme almaya götürmeye niyetlendi. Eroin bağımlılığı nedeniyle rahatsızlanan Vicious kalırken, Jones ve Cook bu projeye seve seve katıldı. Biggs'i yeni vokalist olarak tanıtan McLaren ile yine tartışmalar yaratan bir 45'lik çıktı: "Cosh The Driver". Daha sonra "No One Is Innocent" ismini aldı ve Vicious'un Frank Sinatra'nın ünlü "My Way" parçasının yorumuyla birlikte albüm olarak piyasaya sürüldü. "My Way" çok ses getirdi, Vicious'un Sinatra'yı makaraya alışı ve onu izleyen gitar melodileri şarkıyı tam olarak bir Sex Pistols şarkısı yapıyordu. McLaren'in hayallerini kurduğu film sonunda bitti. Yönetmen Julien Temple imzasıyla "The Great Rock'n'Roll Swindle" ismini taşıyan film geçmişi biraz bencilce yeniden yazıyordu.

Filmde Matlock hak ettiğinden fazla geri plana itilmişti. Rotten'a ise özel bir ilgi gösterilmişti sanki. Çekimler biterken topluluktaki bölünmeler sona ermiş, taşlar yerine oturmuştu. Grubun merkezindeki isim Vicious, Eddie Cochran'ın "C'mon Eve" parçasını yorumlayıp New York'a döndü.

12 Ekim 1978'de kız arkadaşı Nancy Spungen otel odasında bıçaklanmış bir şekilde bulunduğunda Vicious Da zanlı olarak hüküm giydi. Kefaletle serbest bırakılan Sid, bir altınvuruş denemesi sonrasında 2 Şubat 1979'da uykusunda öldü. Virgin Records Sex Pistols'tan artakalanları yayımlamaya devam ediyordu. Aralarında "Flogging A Dead Horse" çalışmasının da bulunduğu bu eserlerden para kazanmayı denedi.

Punk rock'a attıkları keskin imza Sex Pistols'ın kalıcı olmasını sağladı. Efsanevi grubun sorunları on yıl sonra 1986'da yüksek mahkemede çözüme kavuştu. Rotten ve diğer Pistol'lar manajerlerine karşı büyük bir zafer kazandılar. Dedikoduyla geçen yıllardan sonra topluluk üyelerinden hayatta kalanlar 1996'da bir turne için bir araya geldi. Doğum partisi 100 Club'da yapıldı; değişen tek şeyin yüz çizgileri ve saç renkleri olduğu açıktı. Sahne gösterisinin ardından konuşmalarında Green Day ve Oasis'in fazla çerez olduğunu belirttiler. Tur yine de para için yapılmıyor izlenimini veremedi. Finsbury Parktaki final sarsıcıdan çok nostaljikti; Rotten hâlâ çirkin ve iğrençti, hepsi hâlâ Matlock'tan nefret ediyorlardı.

» biyografi
» Biyografi
» Biyografi